Even tussendoor, website heeft het begeven

Helaas heeft de website het begeven, zodat ik niets meer kan plaatsen, erg vervelend dat dat juist op dit moment aan het einde van de reis moet gebeuren. Het begon met fototjes die ik niet meer op de juiste plaats kon zetten. Daarom staan de foto´s die bij het artikel ´en zo kan ontwikkelingshulp ook´ bij het allereerste stukje. De helpdesk heeft deze fout nog niet kunnen herstellen. Maar toen kon ik zelfs helemaal niet meer in de website komen. Zit nu in een internetcafé en kan gelukkig weer een artikel plaatsen, dus bij deze ....

Te verwachten zijn nog drie stukjes, nl. over de marktmeisjes, het koken voor een commodor en eentje over een cursus ecologie voor plattelandsvrouwen en de daarbij behorende foto´s.

Terugreis
Dit bericht komt uit Costa Rica, de terugweg is begonnen. Zondagmiddag ben ik van Chinandega naar Managua gereist en maandag verder naar het hotel Casa Ridgeway in San José, waar ik ook m´n koffer had achtergelaten zodat ik alleen met een rugzak kon reizen. In Managua was er nog een zwoele wind, maar hier is het een koele wind en je kunt nauwelijks met korte mouwen buitenlopen. Dus eigenlijk al een voorbereiding op het ´koude´ Nederland, hoewel ik geen idee heb hoe het weer daar is.
Dus morgen verder naar Nederland, waar ik dan donderdag om een uur of elf op Schiphol zal aankomen.
In Costa Rica is trouwens de waarde van de munt aanzienlijk gedaald. Begin januari was een dollar nog 500 colones waard, nu is dat 570. Ter vergelijking, in Nicaragua is de waarde van de dollar ongeveer gelijk gebleven.

Nog even Chinandega
Het was de bedoeling om zondagochtend bij Saskia nog een heleboel op de computer te doen en daarvoor was ik vòòr zes uur opgestaan. Maar helaas, er was geen electriciteit tot half twaalf, en toen moest ik nog eten en bijna weg.
Het was niet de eerste keer dat de electriciteit was uitgevallen, zo ook was er een enkele keer geen water en door een administratieve fout was er plotseling twee dagen geen internet. Dit maakt het werken allemaal wel wat onzekerder, hoewel het natuurlijk fantastisch was dat ik op de extra computer van Saskia kon werken.

Eigenlijk had ik nog willen schrijven over hoe het dagelijkse huishouden in Chinandega loopt, maar daarvoor heb ik niet geen puf meer.
Ik vond nog wel een eerder geschreven stukje over wat losse dingetjes wat ik hieronder plaats en ook deel van het leven uitmaken.

___________________________
Zieke poes
Vorig weekend werd de poes ernstig ziek, ze werd steeds magerder en lustelozer. En op een gegeven moment ook geel, vooral in haar nek en oren. Maandag de dierenarts gebeld die direct aan huis langskwam. Ze bleek hepatites-B/ geelzucht te hebben. De dierenarts had één medicijn bij zich, de andere twee moesten bij een farmacia gehaald worden. Ik naar twee dierenwinkels, die beiden niet de gewenste medicijnen hadden. Toen maar naar de winkel van de dierenarts zelf die aan de andere kant van Chinandega woont. Bleek hij deze medicijnen ook niet te verkopen, moest bij een gewone apotheek gekocht worden. Dus deze poes kreeg dezelfde medicijnen als mensen met deze ziekte!
De toediening van de medicijnen per was een hele toestand. De één de poes stilhouden met een handdoek tegen het krabben, de ander het medicijn in de mond toedienen. Het lukte toch wel redelijk en na een paar dagen ging het aanzienlijk beter met de poes. Zonder tussenkomst van de arts was ze zeker overleden. Veel mensen laten het hier op aan komen, ze gaan niet met een zieke hond of kat naar een dierenarts. De reden is niet altijd dat ze daarvoor geen geld hebben.

Dodewake
Op een avond toen het net donker begon te worden, werden er plotseling allemaal stoelen op de stoep gezet bij de overburen. Er gingen mensen zitten, gezellig keuvelend, en het werd steeds drukker. Later werden ook stoelen op de straat zelf gezet, zodat er bijna geen verkeer meer langs kon. Bleek dat er een oudere vrouw was overleden. Binnen zaten de familieleden en nabije vrienden aan de kist. De hele nacht blijven er mensen bij de vrouw binnen waken en ook buiten totdat de begrafenis plaatsvindt. Een dode moet binnen 24 uur begraven worden in verband met de hitte. Altijd is er een kerkdienst met aansluitend een stoet naar de begraafplaats.
Na negen dagen hoorde ik opeens vreselijk luide muziek met iemand die erg vals zong. Toen ik op straat keek bleken er weer allemaal stoelen te staan en was er een dienst ten behoeve van de overledene. De hele straat kon ervan mee genieten. Dit bleef twee uur doorgaan, het was onmogelijk om je hiervoor af te sluiten.

Grote pop
Veel avonden loopt met luid getrommel een twee maal zo grote pop als een mens door de straat. Met veel gejuig en met een horde kleine kinderen erachteraan, loopt deze pop verschillende keren de straat op een neer. Soms zie ik ook ergens anders zo’n pop in een hoekje staan. Het is een oud gebruik van de indianen, die hiermee de spanjaarden op de hak namen.

Soeprestaurant
Soms kom je achter dingen waarvan je nooit gedacht had dat zoiets bestaat, ook omdat er geen enkele aanwijzing voor is. Zo stelde Saskia voor om op zaterdag naar een soeprestaurant te gaan. Toen we er aankwamen bleek het een heel groot restaurant te zijn en het zat er stampvol. Er waren verschillende muzikanten, maar die moest je per nummer betalen, dat deed niemand zodat we geen muziek hadden. Er was keuze uit kippesoep en penssoep, dus ik nam snel kippensoep. De soep vond ik maar gedeeltelijk lekker, was niet goedkoop, maar het blijkt een uitje te zijn voor het weekend.

Houten huisje
We gingen op bezoek bij een vriendin van Saskia die net een zware operatie had ondergaan, maar na een dag alweer naar huis moest. Ze is notabene werkzaam als laborante in dat ziekenhuis. Het houten huisje waar ze woont is heel simpel en klein. Ze heeft twee dochters van 16 en 18 jaar. Ze hebben een klein erf met een buitenwc, een keuken en één kamer waarin zijzelf en een dochter slapen, een tv en twee stoelen. Haar oudste dochter slaapt in een aangebouwd stukje huis met een afdakje van golfplaten en wanden van zwart landbouwplastiek. Sinds kort werkt deze dochter in de timmerwerkplaats van Saskia en verdiend daardoor enig geld waardoor er nu één muur vervangen is door betonblokken. Op het erf groeien allemaal bomen, sommigen heel groot, en op dit moment zijn net de sterrevruchten rijp aan het worden. We kunnen een zak vol meenemen, en het sap ervan smaakt heerlijk.

Boodschappen doen
Afwassen en de was