En dan het laatste bericht, thuiskomst.

Het viel niet mee om thuis te komen, in de regen en kou, de eerste aanblik van m’n vernielde geveltuin (door de aanleg van een kabel door de KPN), het huis binnen koud, schoon, clean en ongezellig. Daarbij kwam dat ik in het vliegtuig halverwege de nacht heel erg was gaan niesen (door alle stof in het overvolle vliegtuig?) en ik me ziekig voelde. Daarnaast kwamen in de loop van de dagen enkele onverwachte financiele tegenvallers en ik bleef me gammel voelen. En tja, zo’n thuiskomst alleen, ik zal er nooit aan wennen.

Gelukkig was er al snel de reunie van het Costa Rica groepje en de eetgroep, maar toch …. Weinig energiek en ik zag als een berg op tegen het invullen van m’n belastingformulier. Na en weekje kwakkelen kreeg ik een zware griep met veel koorts, pijn in m’n hoofd en stekende ogen. Vandaag, vrijdag, voor het eerst koortsvrij en ik denk dat het nu wel de goede kant op zal gaan.

Graag wil ik iedereen bedanken die privé of via de website heeft gereageerd, dat is een enorme steun als je zo ver weg zit! De beide websites zijn als album af te drukken, wat ik natuurlijk heb gedaan. Alle artikelen, reacties daarop en fototjes met onderschift worden dan op mooi papier gedrukt. Je kan een ‘voorbeeld’ van een album zien op je p.c. en opslaan, dan heb je de info ook blijvend. Over een jaar worden namelijk alle foto’s weggehaald door de webmaster, helaas, tenzij je bijbetaald, de artikelen blijven staan.

De oproep om in Costa Rica om enkele kinderen financieel te ondersteunen om naar school te gaan heeft enkele donateurs opgeleverd, erg leuk!

Tja, en dan moet ik me nu weer hoofdzakelijk op Nederland richten, en dat valt niet mee. Costa Rica en Nicaragua waren een overweldigende ervaring, nog verdiept omdat ik er stukjes over schreef.

Eerste paasdag, knokkelkoorts
Tja, en dan gisteren toch weer koorts. Het ziet er naar uit dat ik dengue heb, een virusinfectie overgebracht door een mugje, niet leuk dus. Niets ernstigs ook, gaat vanzelf weer over, maar het betekent dat ik me de komende weken slap en weinig energiek zal voelen. Het is de eerste keer dat ik na een reis ziek thuiskom, dus veel te klagen heb ik eigenlijk niet.

Met Saskia in Chinandega zijn er alweer de nodige e-mail uitgewisseld en op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen aldaar is erg leuk. Misschien komt er in de loop van de tijd nog af een toe een berichtje op de website.

Dit is het even,
Marjan Nieuwenhuis